|
Porozumienie organizatorów teatrów – jak usprawnić i rozwinąć funkcjonowanie teatrów w Polsce
Współczesność przynosi twórcom teatralnym wiele wyzwań, którym muszą sprostać. Aby jednak zapewnić możliwość odbioru sztuki teatralnej, należy nie tylko zapewnić finansowanie przedsięwzięć teatralnych, ale także stworzyć ramy organizacyjne – tak by funkcjonujące już teatry i ewentualnie tworzone nowe placówki (lub te które zamierzają wejść „pod skrzydła” instytucji publicznych) prowadziły swoją działalność w sposób zapewniający wysoki poziom artystyczny i jednocześnie znalazły wierne grono odbiorców sztuki.
Temu powinna służyć przemyślana i całościowa polityka organizacyjna i repertuarowa. Wpływ na nią powinni mieć także organizatorzy teatrów, którzy zapewniają miejsce i fundusze na ich funkcjonowanie.
Rozwój technik komunikacyjnych oraz zapisu wszelkiego rodzaju informacji, dzięki którym praktycznie każdy może zarejestrować jakieś zdarzenie czy stworzyć małe „dziełko” filmowe czy fotograficzne, prowadzi także do zalewu takimi dziełami przestrzeni informacyjnej. Odbiorcy zaczynają więc poszukiwać innych doznań artystycznych, chcą obcować także z innymi formami sztuki.
W tym należy poszukiwać szansy na – jeżeli nie odrodzenie – to przynajmniej na większe zainteresowanie teatrem, w szczególności teatrem „żywego planu” gdzie publiczność osobiście, bez pośrednictwa technologii, ma kontakt z aktorami oraz naocznie może przekonać się, jaki efekt przyniosła praca całego zespołu, począwszy od reżysera na ekipie technicznej kończąc.
Potrzeba reformy i organizacji
Organizatorzy powinni więc zorganizować się wokół kilku zasadniczych celów, istotnych dla przyszłości teatru w Polsce w ogóle oraz ważnych dla co najmniej dla utrzymania poziomu artystycznego. Celami takimi są:
- ochrona dziedzictwa kulturalnego Polski poprzez wpływ na dobór repertuaru, ze szczególnym uwzględnieniem istotnych dzieł scenicznych, zwłaszcza klasyki literatury i teatru – co nie wyklucza zarazem eksperymentów formalnych i twórczych, ale mieszczących się w przyjętych przez organizatorów ramach,
- odnowa i utrwalenie funkcjonowania teatrów „żywego planu”, ochrona tej dziedziny sztuki tak pod względem funkcjonowania w ogóle, jak i „ochrona” repertuaru, zapewnienie wysokiego poziomu artystycznego instytucji poprzez odpowiedni dobór kadry (aktorów, reżyserów, scenografów itp.),
- ustalenie ogólnych ram działalności teatrów publicznych, także jako pracodawców, w tym również ram dla zatrudnienia pracowników artystycznych, w szczególności aktorów, stanowiących rdzeń działalności teatrów,
- ustalenie i wdrożenie systemu „dobrych praktyk” w zakresie powoływania dyrektorów teatrów.
Michał Culepa
W 30 numerze pisma „Prawo i finanse w kulturze” we współpracy ze Związkiem Artystów Scen Polskich – Stowarzyszeniem Polskich Artystów Teatru, Filmu, Radia i Telewizji przedstawiamy Państwu wiele propozycji w zakresie tworzenia podstaw do wyznaczania przez organizatorów standardów pracy instytucji artystycznych, jakimi są teatry. Zachęcamy Państwa do dyskusji i wyrażania własnych opinii. Czekamy na nie pod adresem: redakcja@kultura.wip.pl.
Wystąpienie prezesa ZASP Olgierda Łukaszewicza na Konwencie Marszałków RP
|
